5 augustus 2016 Weer een dierentuin verkend!

Dank jullie wel voor alle reacties!  Wij lezen ze met veel plezier!!

In onze Tampa Bay Citypass hebben we nog Lowry Zoo en MOSI (= Museum Of Science & Industry). De andere attracties hebben we al gedaan. Vanaf het moment dat je de eerste attractie doet heb je nog 9 dagen om de rest van de attracties te doen. Aangezien wij vorige week vrijdag begonnen zijn met Clearwater Marine Aquarium zitten wij nog binnen de 9 dagen. Ik den niet dat MOSI nog gaat lukken, maar dat heeft bij ons wat minder aantrekkingskracht. Vandaag gaan we een nieuwe dierentuin ontdekken: Lowry Zoo in Tampa.

Na een regenachtige middag en avond staat het zonnetje alweer hoog in de lucht te schitteren als wij vanochtend iets na tienen weggaan. Tampa is wat meer dan een uur rijden. Gelukkig zijn we vandaag na het spitsuur en is de ergste drukte al voorbij. Rijdend op de I4 kom je wat specifieke dingen tegen als Dinoland, Fantasy of Flight en het Air Museum. Ook de caravans die in de grond staan is een eyecatcher. Ik maak wat foto’s onderweg.

   

Bij Tampa gaan we van de I4 naar de 275 en daar is het echt heel druk en we staan even stil. Wij hebben de tijd, dus voor ons is dit geen probleem. Vlak na de afslag zien we de bordjes van Lowry Zoo al. Michael en Steven zijn echt toe aan lunch en we rijden nog even door de omgeving voor een eetgelegenheid. We zijn net een hele mooie wijk tegengekomen, maar de wijk waar wij nu in beland zijn is niet de beste. Er zijn ook geen eetgelegenheden en we zetten weer koers naar Lowry Zoo.

 

Ook hier is tassencontrole, al stelt dat niet heel veel voor. Er hoeft maar één rits van de rugzak open. Onze kaartjes voor Lowry Zoo worden uit het boekje gescheurd. ( Er is ons op het hart gedrukt om de kaartjes niet zelf uit het boekje te halen, dan zijn ze niet meer geldig). Dan staan we in de dierentuin. We worden echter meteen voor een groot groen bord gezet voor foto’s waarbij we instructies krijgen hoe we moeten kijken. Daar ben ik niet zo goed in en ik ben dan ook heel benieuwd hoe die foto’s eruit zien. Ze staan momenteel nog niet op de website van Lowry Zoo.

En hier is ie dan, onze fotoshoot:

Dan is het toch echt tijd om te lunchen vinden de heren en we slaan af naar het restaurant. Ik wil graag wat kleins, maar dat is niet zo gemakkelijk hier in Amerika. Ik kies de tosti. Meteen wordt er een bord voor mijn neus geduwd met meerder keuzes aan ingrediënten op tosti’s . Doe mij maar gewoon kaas. De kassière knikt aardig en gaat door met de bestelling van Michael en Steven.

    

Na zelf een keuze aan drankjes gemaakt te hebben en een keuze uit het sausjesaanbod,  schuiven we met een bordje met een nummer aan een tafel. Dat nummer correspondeert met onze bestelling. Het duurt niet lang voor hij er is en wat vind ik op mijn bord, keuze nummer 1: een tosti met kaas, bacon en tomaat. De tosti’s worden hier in de pan gemaakt en zijn wat vettiger dan wij gewend zijn. Ik geef de bacon aan Michael voor op zijn burger. Dat is niet zo aan mij besteed. De tomaat is prima. Ondanks dat hij wat vettig is smaakt de tosti prima. Steven heeft een sandwich. Ook zijn boterham heeft de pan gezien en is lekker vettig. Alles smaakt gelukkig prima en we gaan weer lekker voldaan verder.

Het is best een grote dierentuin. Steven zoekt de best weg uit. We starten rechts in het park bij Wallaroo Station om via Africa, Florida Wildlife Center naar Asian Gardens te gaan. Als laatste is Primate World aan de beurt.

   

Vlak naast de Manatee fountain is  Aviary, een vogelkooi. Ze hebben er schitterende vogels waar je gewoon doorheen loopt. De kookaburra heeft het warm en zit met zijn bek open. We komen al snel bij een vogel met een soort snor, door Steven gelijk omgedoopt tot de moustache bird. Na wat onderzoek blijkt dit de Inca Tern te zijn. Hij maakt wel indruk en wij zijn niet de enigen die hem op de foto willen hebben. Ik kan er nog wel langer fotograferen, maar Steven vindt t echt genoeg. Michael is nog buiten met de beker limonade. Daar mag hij niet mee naar binnen. Dierentuinen zijn echter niet zo zijn ding, waardoor hij hier niet zo’n moeite mee heeft.

Wallaroo Station blijkt een kinderparadijs te zijn met allemaal kinderattractie en natuurlijk een waterspeelterrein. Heerlijk om te zien dat al die kinderen zo’n plezier hebben in dat water. Ze zijn de dieren hier zeker niet vergeten. Dit gedeelte is gebaseerd op Australië. We lopen tussen de wallaby’s door. Helaas zijn ze heel schuchter en kan je ze niet aanraken. Wel mooie beesten om zo te zien.

   

Naast de wallaby’s huizen de koala’s. Wat een heerlijke beesten zijn dat om te zien. Het is een beetje jammer dat ze achter glas zitten en de foto’s de reflectie daarvan moeten weerstaan. Ze worden net gevoerd met nieuwe eucalyptusbladeren en worden er duidelijk heel blij van.

 

Achter de kinderattracties vinden we de emu, kakatoe, vleermuizen, wilde honden en de python. Natuurlijk is er ook een kinderboerderij. De geitjes hebben we maar overgeslagen. Het dikke varken heeft alleen liggen slapen.

We verlaten al de kinderpret. Via en tunnel lopen we Afrika in. Er is een treintje dat ons tussen de dieren door zal leiden: Expedition Africa Guided Safaris. Dit lijkt ons wel wat en we sluiten aan in de rij. Voordat het huidige treintje weg is zijn we een kwartier verder en we zijn zeker geen gegadigden voor de volgende twee treinen. We geven het op. Eenmaal buiten blijkt de wachttijd inderdaad 45 minuten te zijn. Dat is leuk als je ziet dat het ook doorstroomt, maar hier zit geen beweging in.

 

Dan doen we de rest van Afrika gewoon lekker te voet. We staan meteen oog in oog met de giraffen, die gevoerd kunnen worden. Dat heb ik vorig jaar al gedaan en ik heb geen behoefte om hier in de rij te staan. De giraffen wonen samen met de zebra’s en ze hebben olifanten en impala’s als buren. Allemaal hebben ze lekker wat ruimte om zich te bewegen.

Dat geldt ook voor de neushoorns die ook samenwonen met zebra’s. Blijkbaar zijn zebra’s heel sociaal. De cheetah slaapt lekker op dit warme middaguur, het nijlpaard dobbert in het water en de okapi’s halen met hun lange tongen de bomen leeg. De red river hog staat in een modderpoel. Het meisje naar ons vindt m helemaal niet rood, hij is echt oranje.

We lopen de weg terug en zien aan het begin nog mega schildpadden die lekker aan t lunchen zijn. Onderweg kom je nog vele vogelsoorten tegen, maar die heb ik niet meer kunnen onthouden. Leeftijd he!

Eenmaal terug uit Afrika nemen we een kijkje bij de pinguïns en lopen de boardwalk op. Er is een wildwaterbaan, maar die ziet eruit alsof hij al jaren stil ligt. Gelukkig is Steven ook niet in de moed voor een nat pak. Aan de zijden van de bordwalk huizen veel beesten. De wolven worden helemaal gek als een auto met piepjes achteruit rijdt en rennen door hun verblijf. De zwarte beer ligt letterlijk voor pampus in zijn hok. Veel te warm om iets te gaan doen.

Dan komen we een groep kinderen tegen, die met een lerares achtergronden van dieren leren. We slaan de stinkdieren maar over en bekijken de flamingo’s van een afstandje. De groep is zo groot en rumoerig dat er geen doorkomen aan is. Nu is het zaak om ze voor te blijven.

We lopen de slapende Florida panter snel voorbij. Natuurlijk kijken we wel even bij de gators. Ze liggen bijna allemaal buiten het water en hebben het ook warm. De mannatees hebben net eten gekregen en door het heldere water kunnen wij ze prachtig zien. Tussen de mannatees door zwemmen schildpadden. Ook de onderwaterview is schitterend en ik ben zeer gefascineerd door twee schildpadden die steeds maar langs het raam zwemmen. Echt zo grappig!

Het eendje dat er zwemt zie je voor een deel boven water en een deel onder water, waardoor het totaal van het lichaam niet klopt. Hahahaha ook dit is echt heel grappig. We zijn nu in de onderwaterwereld en de slangenwereld beland en ze hebben hier schitterende vissen en slangen.

Als we bij de slangen staan horen we de groep weer aankomen en doen we ons best om de versnelling in te zetten. Al die rennende kindertjes zijn echter veel sneller. Wij willen ook nog wat beesten zien en laten de groep aan ons voorbij gaan. Na de bald eagle gaat Michael kijken bij de stingray´s en Steven en ik horen van alles over het gordeldier en de opossum. De weetjes worden door kinderen verteld en het lijkt net een echte spreekbeurt waar diep nagedacht wordt wat te vertellen. Het komt er ook op een heerlijke monotone manier uit. Na nog wat krokodillen starten we met Azië.

 

Ten opzichte van het rest van het park lijkt Azië een beetje vergane glorie te zijn en is het onderhoud hard nodig. De beesten zitten hier ook, voor ons gevoel, in kleinere verblijven. Het luipaard kijkt een beetje rond en ligt lekker. Het neushoorn ras dat hier verblijft heeft geen hoorns op de neus. Dat is even raar om te zien.

 

In de aviary hier is een heel opvallende vogel, de masked lapwing. Dat is zo´n beetje ook de enige vogel die we zien. De overburen zijn de sloth beren. Een van hen ligt prinsheerlijk te slapen, de andere draait zenuwachtig rondjes in het hok.

 

Ook de tijger loopt rondjes. We vragen ons echt af of deze hokken wel voldoen en of de beesten niet neurotisch zijn. Als we ook de tapir nog gezien hebben zijn we ook Azië uit.

Het is nog steeds heel erg warm, maar er komen dreigende luchten aan die een aangenaam, verkoelend windje met zich meebrengen. Wij weten dat het nu een kwestie van minuten is voor het gaat plenzen. We hebben de apen nog voor de boeg en die willen we echt zien. Steven spoort, met dwang, aan om sneller te lopen en voor de regen ergens binnen te zijn. Dus in de versnelling door de apen dan maar.

 

De oran oetans hebben een baby en dat is zo schattig. Ik doe mijn best om mooie foto´s te maken. De baby is echter niet altijd in zicht en ik moet natuurlijk opschieten. Door naar de chimpansees, gibbons en lemuren.

Dan volgen er apenrassen waar ik nog nooit van gehoord heb: Guenon en Angolan Colobus Monkey.

Het is een leuke zoo. Wij hebben ons zeker vermaakt!

We willen natuurlijk wel een magneet van deze dierentuin voorn onze collectie en vinden een mooie in de winkel. De schudbollen zijn ook hier te duur. Ook draait Michael nog even een munt met een koala. Ondertussen is de groep ook op weg naar buiten en ze verdelen zich in big bus en small bus.

 

Het is nu toch wel heel donker en we haasten ons naar de auto. Hoe grappig is het dat als Michael op het knopje van de auto drukt, de auto ernaast ook aangaat en er precies hetzelfde uitziet. Ook daar stappen ze in. Als wij de deur van de auto dicht trekken vallen de eerste druppels, die als snel gevolgd worden door veel grote druppels.

We draaien de 275 weer op en vandaar de I4. Het blijkt om 15.30 uur ook al spitsuur en we rijden een tijdje in de file. Onderweg komen we nog wat buien tegen, maar eenmaal terug is het heerlijk droog.